Est, 8, 1-12

Odmiana w położeniu Żydów

1  Tego dnia król Aswerus podarował królowej Esterze dom Hamana, wroga Żydów, Mardocheusz zaś dostał się przed oblicze króla, ponieważ Estera opowiedziała, kim on był dla niej. 2  Wtedy król zdjął swój sygnet, który odebrał Hamanowi, i dał go Mardocheuszowi. Estera zaś ustanowiła Mardocheusza zarządcą domu Hamana. 3  I znowu Estera przemówiła do króla, i padła mu do nóg, i płakała, i błagała go o łaskę, aby zniweczył przewrotność Hamana, Agagity, i jego zamiar skierowany przeciwko Żydom. 4  A król wyciągnął do Estery złote berło; wówczas Estera podniosła się i stanęła przed królem, 5  i rzekła: «Jeśli król uzna to za słuszne, jeśli darzy mnie życzliwością i jeśli królowi to odpowiada, a ja jestem miła w jego oczach, niech zostanie zapisane odwołanie listów, dzieła Hamana, syna Hammedaty, który napisał, aby wytracić Żydów mieszkających we wszystkich państwach króla. 6  Bo jakże mogłabym patrzeć na zło, które spadnie na lud mój, i jak mogłabym patrzeć na zgubę mojego narodu?» 7  Wtedy król Aswerus rzekł do królowej Estery i do Żyda Mardocheusza: «Oto dałem Esterze dom Hamana, a jego powiesili na drzewie, ponieważ podniósł rękę na Żydów. 8  Wy zaś, jeśli to będzie dobre w oczach waszych, napiszcie w sprawie Żydów, w imieniu króla, i zapieczętujcie sygnetem, ponieważ pismo króla, napisane w imieniu króla i zapieczętowane sygnetem króla, jest nieodwołalne». 9  Przywołano pisarzy królewskich w tym czasie, w trzecim miesiącu, to jest miesiącu Siwan, w dniu dwudziestym trzecim, i napisano zgodnie z tym wszystkim, co rozkazał Mardocheusz, do Żydów i do satrapów, do namiestników i książąt państw, od Indii aż po Etiopię, to jest do stu dwudziestu siedmiu państw, do każdego państwa jego pismem i do każdego ludu w jego języku oraz do Żydów ich pismem i w ich języku. 10  Napisano w imieniu króla Aswerusa pisma, zapieczętowano sygnetem króla i posłano przez gońców jadących na koniach, na wierzchowcach królewskich, na źrebcach klaczy ze stadniny królewskiej. 11  [W pismach] król pozwolił Żydom mieszkającym w poszczególnych miastach zgromadzić się i stanąć w obronie swego życia, aby mogli wytracić, wymordować i wygubić wszystkich zbrojnych swoich wrogów wśród ludów i państw, wraz z ich niemowlętami i kobietami, a także zabrać ich majątek 12  w jednym dniu, we wszystkich państwach króla Aswerusa, trzynastego dnia dwunastego miesiąca, to jest miesiąca Adar.

Est, 8, 12-17

Dekret rehabilitujący Żydów

12a Odpis tego listu, dotyczącego powyższych wypadków, brzmi następująco: 12b «Wielki król Artakserkses przesyła pozdrowienia stu dwudziestu siedmiu państwom od Indii aż po Etiopię, zwierzchnikom krain i tym, którzy są z nami jednej myśli. 12c Wielu z tych, którzy przez nadzwyczajną łaskawość dobroczyńców zostali podniesieni do niezwykłej godności, zapragnęło jeszcze czegoś więcej. Usiłują nie tylko źle czynić naszym poddanym, na których szczęście nie mogą patrzeć, lecz przeciw swoim własnym dobroczyńcom knują zdradę. 12d Nie tylko usuwają wdzięczność spomiędzy ludzi, lecz także rozzuchwaleni pochwałami tych, co nie znają dobra, mniemają, że ujdą karzącej zło sprawiedliwości Boga, który widzi wszystko. 12e Często też namowa przyjaciół, którym powierzono zarząd spraw, czyniąc tych, którzy sprawują władzę, odpowiedzialnymi za niewinną krew, wikła ich w niepowetowane szkody. 12f W ten sposób kłamliwym rozumowaniem nieprawości oszukali szczerą życzliwość panujących. 12g Można zaś zauważyć – nie tyle w starożytnych kronikach, które ogłosiliśmy – lecz o wiele bardziej patrząc na to, co jest o krok od nas – ile zła dzieje się z powodu zepsucia ludzi niegodnie sprawujących władzę. 12h W przyszłości, zwracając na to uwagę, zapewnimy wszystkim spokojnym ludziom królestwo nie zamącone. 12i Przy dokonywaniu zmian, narzucających się z oczywistością, będziemy rozsądzać zawsze, kierując się większą łagodnością. 12k Tak to Haman, syn Hammedaty, Macedończyk, co prawda obcy krwi perskiej i bardzo daleki od naszej dobroci, znalazł u nas gościnę i spotkał się do tego stopnia z życzliwością, 12l którą mamy dla całego ludu, że nazywali go ojcem naszym i oddawali mu wszyscy pokłon, bo osiągnął drugie miejsce przy tronie królewskim. 12m Jednak nie ujarzmił żądzy wielkości, ale przemyśliwał nad tym, jak by nas pozbawić panowania i życia. 12n Naszego zaś wybawcę i stałego dobroczyńcę, Mardocheusza, oraz Esterę, wspólniczkę bez skazy we władzy królewskiej, a także cały ich lud starał się doprowadzić do zguby podstępnymi, dobrze przemyślanymi sposobami. 12o Wten sposób zamierzał on, zaskoczywszy nas w osamotnieniu, przenieść panowanie z Persów na Macedończyków. 12p My jednak stwierdzamy, że Żydzi wydani na zagładę przez tego po trzykroć zbrodniczego człowieka nie są złoczyńcami, lecz rządzą się najbardziej sprawiedliwymi prawami, 12q i że są synami najwyższego, żywego Boga, który dobrze kierując zarówno nami, jak też i naszymi przodkami, królestwo nasze najlepiej utwierdza. 12r Dobrze więc zrobicie, jeśli nie będziecie zważać na listy nadesłane przez Hamana, syna Hammedaty, który za to, że się tego dopuścił, zawisł na drzewie u bram Suzy, z całym swym domem, albowiem wszechwładny Bóg bezzwłocznie wymierzył mu wyrok sprawiedliwy. 12s A odpis tego listu wystawcie wszędzie na widok publiczny, pozwalając Żydom jawnie posługiwać się ich własnymi prawami. Dopomóżcie im, aby tych, którzy ich napadną w chwili ucisku, trzynastego dnia dwunastego miesiąca, Adar, mogli odeprzeć w tym samym dniu. 12t Ten bowiem dzień wszechwładny Bóg, zamiast na zagładę ludu wybranego, przeznaczył na jego wesele. 12u Przeto i wy w liczbie świąt waszych imiennie określonych obchodźcie ów pamiętny dzień z wszelkimi biesiadami, aby on i teraz, i potem był dla nas i dla życzliwych Persów [pamiątką] wybawienia, a dla spiskujących przeciw nam przypomnieniem zguby. 12x Każde zaś miasto czy okręg, bez wyjątku, które by tego nie spełniło, będzie wydane w gniewie na pastwę włóczni i ognia i będzie uważane nie tylko za niedostępne dla ludzi, lecz także za najbardziej wrogie dla zwierząt i ptaków».

13  Odpis pisma został ogłoszony we wszystkich państwach z mocą prawa, aby wiadome było wszystkim ludom, że Żydzi będą gotowi na ten dzień do pomsty nad nieprzyjaciółmi. 14  Gońcy konni, gońcy królewscy, pędzili śpiesznie, przynaglani rozkazem króla, a dekret króla został ogłoszony na zamku w Suzie. 15  Mardocheusz zaś wyszedł od króla w szacie królewskiej z fioletowej purpury i białego lnu, w wielkiej złotej koronie, w płaszczu z bisioru i szkarłatu, a miasto Suza cieszyło się i weseliło. 16  Dla Żydów nastało światło i wesele, i radość, i sława. 17  We wszystkich bez wyjątku państwach i w każdym mieście, dokądkolwiek dotarły słowo króla i jego dekret, nastały dla Żydów radość i wesele, uczty i dzień zabawy. Wielu spośród ludności kraju przechodziło na judaizm, ponieważ padł na nich strach przed Żydami.