Czytania z dnia
2024-11-22 - Piątek. Wspomnienie św. Cecylii, dziewicy i męczennicy
Stary lekcjonarz
2024-11-23 - Sobota. Dzień Powszedni albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę albo wspomnienie św. Klemensa I, papieża i męczennika albo wspomnienie św. Kolumbana, opata
Stary lekcjonarz
2024-11-24 - Trzydziesta czwarta Niedziela zwykła. Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
Partnerzy
Polecane linki
Wyszukiwarka Biblijna (wersja beta)
1Mch, 11, 1-19
Koniec panowania Aleksandra Balasa
1 Król egipski zebrał wojsko tak liczne jak piasek nad brzegiem morskim, a także wiele okrętów. Chciał bowiem podstępnie opanować królestwo Aleksandra i przyłączyć je do swego królestwa. 2 Zapewniając o pokoju, udał się do Syrii. Mieszkańcy miast otwierali mu bramy i wychodzili mu naprzeciw, ponieważ był nakaz króla Aleksandra, aby naprzeciwko niego wychodzić. Był to przecież jego teść. 3 Ptolemeusz zaś, gdy tylko wchodził do miast, pozostawiał swoje wojsko jako załogę w każdym mieście. 4 Gdy przybył do Azotu, pokazano mu spaloną świątynię Dagona oraz ruiny Azotu i okolicznych miejscowości, jak również ciała poległych i tych, których w czasie walki kazał spalić [Jonatan]; złożono je na stosy przy drodze, którą miał przechodzić. 5 Opowiadano też królowi o wszystkim, co zrobił Jonatan, a to w tym celu, aby go oczernić. Król jednak milczał.
6 Jonatan tymczasem z całym przepychem odwiedził króla w Jafie. Pozdrowili się wzajemnie i tam przenocowali. 7 Potem Jonatan odprowadził króla aż do rzeki, która się nazywa Eleuteros, i stamtąd powrócił do Jeruzalem.
8 Król zaś Ptolemeusz zapanował nad miastami nadbrzeżnymi aż do Seleucji Nadmorskiej, a względem Aleksandra miał złe zamiary. 9 Wysłał więc do króla Demetriusza poselstwo, oznajmiając: «Przybywaj! Zawrzemy ze sobą przymierze. Dam ci moją córkę, którą miał [za żonę] Aleksander, i będziesz panował nad królestwem swego ojca. 10 żałuję, że dałem mu swoją córkę, bo nastawał na moje życie».
11 Tak go oczernił, gdyż zapragnął jego królestwa. 12 Zabrał więc swoją córkę i oddał ją Demetriuszowi. W ten sposób zerwał z Aleksandrem, a ich wrogość stała się jawna. 13 Ptolemeusz zaś uroczyście wjechał do Antiochii i włożył sobie na głowę diadem Azji. Tak więc na swojej głowie miał dwa diademy: Egiptu i Azji.
14 Król Aleksander w tym czasie był w Cylicji, odstępowali bowiem od niego mieszkańcy tamtejszych okolic. 15 Gdy Aleksander dowiedział się [o tym], wyruszył na wojnę przeciwko niemu. Ptolemeusz także wyruszył, uderzył na niego z wielką siłą i pokonał go. 16 Aleksander uciekł do Arabii, aby tam znaleźć schronienie, a król Ptolemeusz był górą. 17 Arab Zabdiel odciął głowę Aleksandrowi i posłał ją Ptolemeuszowi. 18 Król Ptolemeusz jednak trzeciego dnia zmarł, a mieszkańcy miast pozabijali załogi pozostawione w warowniach. 19 Demetriusz doszedł do władzy w sto sześćdziesiątym siódmym roku.
