Czytania z dnia
2025-05-09 - Piątek
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-05-10 - Sobota. Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Jana z Avili, prezbitera i doktora Kościoła
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-05-11 - Czwarta Niedziela Wielkanocna
Stary lekcjonarz
2025-05-12 - Poniedziałek. Dzień Powszedni albo wspomnienie świętych męczenników Nereusza i Achillesa albo wspomnienie św. Pankracego, męczennika
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
Partnerzy
Wyszukiwarka Biblijna (wersja beta)
Hi, 32, 1-5
MOWY ELIHU
Pierwsza mowa Elihu: Uzasadnienie wtrącenia się do rozmowy
1 I zaprzestali trzej mężowie odpowiadać Hiobowi, gdyż we własnych oczach był on sprawiedliwy. 2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, ze szczepu Ram. Gniew jego zapłonął na Hioba, że się uznaje za sprawiedliwego u Boga. 3 Zapłonął jego gniew także na trzech przyjaciół jego, że nie znaleźli odpowiedzi i potępili Boga. 4 Odwlekał jednak Elihu rozmowę z Hiobem, ponieważ tamci wiekiem byli od niego starsi. 5 Gdy Elihu zauważył, że brakuje odpowiedzi w ustach trzech mężów, gniew jego zapłonął.
Hi, 32, 6-7
Wtrącam się, choć jestem młody
6 Zabrał głos Elihu, syn Barakeela, Buzyta, i rzekł:
«Ze względu na lata jestem młody,
wy zaś jesteście już starzy:
stąd się przeląkłem, strwożyłem,
nie ujawniłem swej wiedzy.
7 Niech mówią lata – myślałem,
podeszły wiek da poznać mądrość.
Hi, 32, 8-10
Bóg wlewa mądrość
8 Ale to duch sam w ludziach,
to Wszechmocnego tchnienie ich poucza.
9 Mądrość nie z wiekiem przychodzi,
a prawość nie tylko starcom jest znana.
10 Dlatego mówię: Mnie posłuchajcie;
niechaj przedstawię swą wiedzę!
Hi, 32, 11-14
Bóg daje pouczenie
11 Czekałem na wasze mowy,
waszych dowodów słuchałem,
gdy wyście słów szukali,
12 zwracałem na was uwagę.
Oto winy Hioba nie stwierdzono,
na jego słowa nikt nie odpowiedział.
13 Nie mówcie: Znaleźliśmy mądrość;
Bóg go pokona, nie człowiek;
14 nie do mnie on mowy układał,
nie odpowiem mu waszymi słowami.
Hi, 32, 15-22
Mówię z konieczności
15 Powstrzymani, już nie odpowiadają:
słów im zabrakło.
16 Czekałem. Nie odpowiadają.
Skoro stoją i już nie odpowiadają,
17 ja z mojej strony coś powiem,
ja także wyjawię swą wiedzę.
18 Gdyż słów jestem pełen,
od wnętrza duch mnie przymusza.
19 Me serce jak wino zamknięte,
co chce rozerwać nowe bukłaki.
20 Muszę powiedzieć dla ulgi,
otworzę moje wargi, aby odpowiedzieć.
21 Nie trzymam niczyjej strony.
Nie będę schlebiał nikomu,
22 gdyż dusza moja nie cierpi pochlebstw,
wnet by mnie Stwórca usunął.