Czytania z dnia
2025-07-12 - Sobota. Wspomnienie św. Brunona Bonifacego z Kwerfurtu, biskupa i męczennika
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-07-13 - Piętnasta Niedziela zwykła
Stary lekcjonarz
2025-07-14 - Poniedziałek. Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Kamila de Lellis, prezbitera albo wspomnienie św. Henryka
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
Partnerzy
Wyszukiwarka Biblijna (wersja beta)
Hi, 28, 1-11
Hymn o mądrości
Przejawy ludzkiej mądrości
1 Istnieje kopalnia srebra
i miejsce, gdzie płuczą złoto.
2 Dobywa się z ziemi żelazo,
kamienie na miedź przetapiają,
3 kres się kładzie ciemności,
przeszukuje się wszystko dokładnie,
kamień w mroku najgłębszym.
4 Chodniki wykopał lud obcy –
ci, co nóg zapomnieli,
chwieją się zawieszeni z dala od ludzi.
5 Ziemię, skąd chleb pochodzi,
od dna pustoszą jak ogniem.
6 Jej kamień – to złoża szafiru,
tam także złoty jest piasek.
7 Drapieżny ptak nie zna tam ścieżki,
nie widzi jej oko sokoła;
8 nie dojdzie tam dumne zwierzę,
nawet i lew tam nie dotrze.
9 By wyciągnąć ręce po krzemień,
do gruntu przewraca się góry,
10 w skałach się kuje chodniki,
a oko widzi wszelką kosztowność.
11 Źródła rzek się tamuje,
by to, co tam ukryte, wydobyć na światło.
Hi, 28, 12-14
Nieznana droga do mądrości
12 A gdzie znaleźć mądrość!
I gdzie jest siedziba wiedzy?
13 Człowiek nie zna tam drogi,
nie ma jej w ziemi żyjących.
14 Otchłań mówi: «Nie we mnie».
«Nie u mnie» – mówi morze.
Hi, 28, 15-19
Bezcenna jej wartość
15 Za czyste złoto jej się nie wymienia,
zapłaty za nią nie waży się w srebrze,
16 nie zrównoważy jej złoto z Ofiru
ani rzadki onyks czy szafir.
17 Złoto i szkło jej nierówne,
nie wymienisz jej na złote naczynie;
18 nie warte wspomnienia kryształ ani koral;
perły przewyższa posiadanie mądrości.
19 Złocisty topaz z Kusz nie da się z nią zestawić,
czyste złoto nie dorówna jej wagą.
Hi, 28, 20-28
Bóg sam ją posiada
20 Skąd więc pochodzi mądrość
i gdzie jest siedziba wiedzy?
21 Zakryta dla oczu wszystkich, co żyją,
i ptakom podniebnym nie znana.
22 Zagłada i Śmierć oświadczają:
«Do naszych uszu doszedł odgłos jej sławy».
23 Droga tam Bogu wiadoma,
On tylko zna jej siedzibę;
24 On krańce ziemi przenika,
bo widzi wszystko, co jest pod niebem.
25 Gdy wagę wiatru ustalał,
wodom miarę określał,
26 wyznaczał prawo deszczowi
i drogę – błyskawicy gromów,
27 wtedy ją widział i zmierzył,
wtenczas ją zbadał dokładnie.
28 A do człowieka powiedział:
«Bojaźń Boża – zaiste mądrością,
roztropnością zaś – zła unikanie».