Czytania z dnia

Partnerzy

 

SpacerWEB Michał Płachetka Fotografia Wnętrz i Wirtualne Spacery 3D

Polecane linki

Wyszukiwarka Biblijna (wersja beta)

Hi, 20, 1-3


Druga mowa Sofara: Sprawiedliwość nie zna wyjątków

Muszę odpowiedzieć

1  Wówczas zabrał głos Sofar z Naamy i rzekł:
2  «Do tego każą powrócić mi myśli,
wywołane wewnętrznym wzburzeniem.
3  Słucham nauki dla mnie obraźliwej,
i duch mój mądry każe odpowiedzieć.

Hi, 20, 4-10


Chwilowa radość nieprawego

4  Czyż nie wiesz? Od dawien dawna,
odkąd jest człowiek na ziemi,
5  radość występnych jest krotka,
szczęście niewiernego trwa chwilkę,
6  choć w pysze chce sięgać po niebo
i głową dotykać obłoków.
7  Jak gnój po nim zginie na zawsze,
a ci, co go widzieli, mówią: A gdzież on?
8  Jak sen przeminął, nie można go znaleźć –
jak nocne marzenie – wypłoszony.
9  Choć goni go oko, nie sięgnie,
jego miejsce nie ujrzy go więcej.
10  Synowie jego będą błagać biednych,
jego ręce zwrócą jego mienie.

Hi, 20, 11-20


Zwraca nieprawe bogactwa

11  Jego kości tak pełne były krzepy:
wraz z nim ją kładą do prochu.
12  Jego usta w złu smakowały,
ukrywał je pod językiem,
13  oszczędzał je i nie wypuszczał,
trzymał na środku podniebienia.
14  Pokarm ten zmienił się w trzewiach,
we wnętrzu, w gorycz wężową.
15  Bogactwa połknął i zwraca:
Bóg wyrzuca je z niego.
16  Jad wężowy on wsysał,
zabije go język żmijowy.
17  Nie spojrzy na wody płynące,
na rzeki, co płyną miodem i śmietaną.
18  Zwrócił swój zysk nie połknięty.
Wymiana dóbr go nie cieszy.
19  Ubogich miażdżył i pozostawiał,
zagrabił dom, choć go nie budował,
20  nie zaznał spokoju w swym wnętrzu,
nie uratował się swoim skarbem.

Hi, 20, 21-23


Chciwość nie nasyci

21  Nic nie uszło jego chciwości,
stąd jego dobra nietrwałe.
22  Poczuje głód mimo obfitości,
owładnie nim siła nieszczęścia.
23  Gdy będzie czym wnętrze napełnić,
[Bóg] ześle na niego żar swego gniewu,
wyleje nań fale swej zapalczywości.

Hi, 20, 24-29


Niespodziewana kara

24  Uciekł przed bronią żelazną,
przebije go łuk brązowy.
25  Wyciągnął [strzałę], wyszła mu z grzbietu,
błysk ostrza – z jego żółci.
Owładnie nim przerażenie.
26  Cały mrok jak skarb zachowany dla niego,
nie wzniecony ogień go strawi,
pochłonie ocalałego w namiocie.
27  Jego winę ujawnią niebiosa,
przeciw niemu ziemia powstanie.
28  Dom jego powódź uniesie,
rzeki, co płyną w dniu Jego gniewu.
29  To los odstępcy od Boga,
dziedzictwo przez Boga przyznane».

Wsparcie

Zostań naszym Patronem

 Modlitwa na dzisiaj

Rozważania nt. Litanii Loretańskiej

Zobacz całość

Aktualności


 
zamknij

Ta strona używa cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookies w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.