Czytania z dnia
2025-05-09 - Piątek
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-05-10 - Sobota. Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Jana z Avili, prezbitera i doktora Kościoła
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-05-11 - Czwarta Niedziela Wielkanocna
Stary lekcjonarz
2025-05-12 - Poniedziałek. Dzień Powszedni albo wspomnienie świętych męczenników Nereusza i Achillesa albo wspomnienie św. Pankracego, męczennika
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
Partnerzy
Wyszukiwarka Biblijna (wersja beta)
Hi, 11, 1-3
Pierwsza mowa Sofara: Nawróć się!
Jesteś zuchwały
1 Wówczas zabrał głos Sofar z Naamy i rzekł:
2 «Czyż nie dostanie odprawy gaduła,
a wymowny człowiek ma słuszność?
3 Czy mężowie zamilkną, słysząc brednie,
na to, że szydzisz, nie ma być nagany?
Hi, 11, 4-6
Bóg ci grzech udowodni
4 Rzekłeś: Nauka moja czysta,
niewinny jestem w Twych oczach.
5 Lecz gdyby Bóg przemówił
i usta do ciebie otworzył,
6 ujawnił ci tajniki mądrości,
bo trudne nad wyraz są do pojęcia,
poznałbyś, że Bóg zapomniał część twojej winy.
Hi, 11, 7-12
Niezgłębiona wielkość Boga
7 Czy dosięgniesz głębin Boga,
dotrzesz do granic doskonałości Wszechmo-
gącego?
8 Wyższe nad niebo. Co zrobisz?
Głębsze niż Szeol. Czy zbadasz?
9 Powierzchnią dłuższe od ziemi
i szersze nawet od morza.
10 Kiedy przechodzi, nakłada więzy,
woła na sąd, kto Go powstrzyma?
11 Bo sam zna ludzi podstępnych,
widzi zło, nie skupiając uwagi.
12 Człowiek nierozumny nabywa rozumu,
a źrebię onagra przeradza się w człowieka.
Hi, 11, 13-20
Nawróć się, a zaznasz szczęścia
13 A ty, jeśli skłonisz swe serce,
i rękę do Niego uniesiesz,
14 jeśli zło na twych rękach – odsuń je,
nie dopuść w namiocie twym grzechu,
15 wtedy czoło podniesiesz bez skazy,
staniesz się mocny, nie będziesz się lękał.
16 Cierpienie twe pójdzie w niepamięć,
jak deszcz miniony je wspomnisz.
17 życie wzejdzie jak blask południa,
mrok się przemieni w poranek.
18 Pełen nadziei, ufności,
odpoczniesz bezpiecznie strzeżony.
19 Nikt nie zakłóci spokoju,
a wielu ci będzie schlebiało.
20 Lecz oczy występnych osłabną,
nie znajdą dla siebie schronienia,
ufność ich – to wyzionąć ducha».