2Mch, 2, 1-18

1  W dokumentach można to znaleźć, że prorok Jeremiasz rozkazał, aby ci, którzy byli uprowadzeni do niewoli, wzięli ze sobą ogień. Tak było powiedziane 2  i tak prorok przykazał tym, których uprowadzono do niewoli. Dał im Prawo, aby nie zapomnieli przykazań Pana i aby nie zamąciły się ich myśli, kiedy będą widzieli wizerunki [bóstw] złote i srebrne, a wokoło nich ozdoby. 3  Tymi i podobnymi słowami upominał ich, aby nie dali usunąć Prawa ze swych serc. 4  Było w tym piśmie [podane], jak na podstawie wyroczni, do niego skierowanej, prorok kazał nieść za sobą Namiot [Spotkania] i arkę, i jak wyszedł na górę, gdzie wszedłszy, Mojżesz obejrzał Boże dziedzictwo. 5  Przyszedłszy tam, znalazł Jeremiasz pomieszczenie w postaci pieczary. Umieścił tam Namiot [Spotkania], arkę i ołtarz kadzenia, a wejście zarzucił kamieniami. 6  Kilku z tych, którzy mu towarzyszyli, wróciło, aby zaznaczyć drogę, ale już nie mogli jej odnaleźć. 7  Kiedy zaś Jeremiasz dowiedział się o tym, zganił ich i powiedział: Miejsce to pozostanie nieznane, aż Bóg na powrót zgromadzi swój lud i okaże mu miłosierdzie. 8  Wtedy to Pan ponownie pokaże to [wszystko] i będzie można oglądać chwałę Pańską i obłok, podobnie jak za Mojżesza można ją było widzieć i jak wtedy, gdy Salomon modlił się, aby miejsce zostało w uroczysty sposób poświęcone. 9  Wyjaśniono również, jak on pełen mądrości złożył ofiarę przy poświęceniu i zakończeniu budowy świątyni. 10  Podobnie jak Mojżesz modlił się do Pana, a spadł ogień z nieba i pochłonął to, co złożono w ofierze, tak również Salomon modlił się, a ogień, który spadł, strawił całopalne żertwy. 11  Mojżesz powiedział: Zostało spalone, aby nikt nie jadł tego, co jest ofiarowane za grzech. 12  Podobnie również Salomon przez osiem dni świętował.
13  W pismach i pamiętnikach Nehemiasza jest opowiedziane nie tylko to, ale również o tym, jak zakładając bibliotekę, zebrał on księgi o królach i księgi proroków, księgi Dawida i listy królów o ofiarach. 14  Tak samo również Juda pozbierał nam wszystkie księgi, które były rozrzucone wskutek prowadzonej wojny, i mamy je u siebie. 15  Jeżeli więc potrzebujecie ich, przyślijcie tych, którzy by wam je zanieśli.
16  Piszemy do was, mając obchodzić Uroczystość Oczyszczenia [Świątyni]. Dobrze więc uczynicie, świętując w te dni. 17  Bóg zaś jest Tym, który wybawił cały swój lud i który dał wszystkim dziedzictwo, królestwo, kapłaństwo i uświęcenie, 18  zgodnie z tym, co obiecał w Prawie, albowiem w Bogu pokładamy nadzieję, że niebawem nad nami się zmiłuje i zgromadzi nas zewsząd spod nieba na miejsce święte. Wyzwolił nas bowiem z wielkich nieszczęść i miejsce to oczyścił».

2Mch, 2, 19-32

WSTĘP AUTORA

19  Opowiadanie o Judzie Machabeuszu i o jego braciach, o oczyszczeniu największej świątyni i o poświęceniu ołtarza, 20  ponadto o walkach przeciwko Antiochowi Epifanesowi i przeciw jego synowi, Eupatorowi, 21  o objawieniach pochodzących z nieba, jakie mieli ci, którzy w obronie żydowskiego obyczaju dokonywali czynów tak mężnych, że chociaż byli nieliczni, to jednak opanowali cały kraj i wypędzili barbarzyńskie wojska, 22  odzyskali ponownie słynną na cały świat świątynię, uwolnili miasto, prawom, które miały być zniesione, nadali moc obowiązującą – gdyż Pan w całej swej dobroci był dla nich łaskawy – 23  wszystko to, co Jazon Cyrenejczyk opisał w pięciu księgach, usiłowaliśmy streścić w jednym dziele. 24  Mając bowiem na uwadze mnogość liczb i trudność, jaką bogactwo materiału sprawia tym, którzy chcieliby się zagłębić w opowiadania historyczne, 25  usiłowaliśmy dać tym, którzy chcą czytać, przyjemne opowiadanie; tym, którzy w pamięci zachować [chcą wypadki], ułatwienie, a wszystkim czytelnikom – pomoc. 26  Dla nas zaś samych, którzy podjęliśmy się trudu skracania, było to niełatwe [zadanie]: dzieło wymagające znoju i niedosypiania. 27  Podobnie niełatwo jest temu, kto przygotowuje ucztę i pragnie zaspokoić upodobania innych. My również dlatego chętnie podjęliśmy się trudu, aby zasłużyć na wdzięczność wielu. 28  Troskę o dokładne zbadanie poszczególnych faktów pozostawiamy historykowi, sami zaś usiłujemy ułożyć streszczenie opowiadania. 29  Podobnie bowiem jak w nowym domu budowniczy musi się zajmować całą budowlą, a ten, kto się podejmuje enkaustycznego malowania, zajmuje się tylko tym, co dotyczy wystroju, tak samo, jak się to wydaje, jest z nami. 30  Zagłębić się i swobodnie obracać się w opowiadaniach oraz dokładnie rozpoznać się w szczegółach, to zadanie tego, który układa historię. 31  Temu zaś, kto dokonuje streszczenia, należy pozwolić, by ułożył w krótkości opowiadanie z pominięciem szczegółowego przedstawienia wydarzeń. 32  Teraz więc, po tak długim zatrzymywaniu się nad wstępem, rozpoczynamy opowiadanie. Niemądrze byłoby bowiem zbytnio się rozwodzić przed rozpoczęciem historii, a samą historię przedstawić krótko.