1Mch, 15, 1-14

Antioch VII Sidetes królem

1 Antioch, syn króla Demetriusza, wysłał z wysp morskich do Szymona, kapłana i etnarchy, i do całego narodu żydowskiego 2 list następującej treści: «Król Antioch arcykapłanowi i etnarsze, a także narodowi żydowskiemu – pozdrowienie. 3 Ponieważ niektórzy złoczyńcy zawładnęli królestwem naszych przodków, postanowiłem znów odzyskać swoje królestwo, by przywrócić je do poprzedniego stanu. Zebrałem więc mnóstwo wojska najemnego i przygotowałem okręty wojenne. 4 Postanowiłem wylądować w swym kraju i ścigać tych, którzy zniszczyli mój kraj i wiele miast mego królestwa spustoszyli. 5 Teraz więc potwierdzam ci zwolnienie od wszystkich podatków, od których zwolnili cię ci królowie, którzy byli przede mną, a tak samo od wszystkich innych danin, od których cię zwolnili. 6 Pozwalam ci też bić własną monetę legalną dla twojego kraju. 7 Jeruzalem i świątynia mają być wolne, a niech przy tobie pozostanie wszelka broń, którą przygotowałeś, i te warownie, które pobudowałeś i którymi władasz. 8 Niech ci będzie darowane wszystko, co jesteś winien królewskiemu skarbcowi i co by na przyszłość się należało królowi, od dziś aż po wszystkie czasy. 9 Gdy zaś przywrócimy nasze panowanie, wtedy ciebie, naród twój i świątynię uczcimy wielkim odznaczeniem, tak że wasza chwała będzie wiadoma całemu światu».
10  W roku sto siedemdziesiątym czwartym wyruszył Antioch do kraju swych przodków, a wszyscy żołnierze przeszli do niego, tak że garść tylko pozostała przy Tryfonie. 11  Antioch ścigał go, a on, uciekając w stronę morza, przybył do Dory. 12  Wiedział bowiem, że spadło na niego nieszczęście, bo wojska go opuściły. 13  Antioch rozłożył się obozem pod Dorą. Było z nim sto dwadzieścia tysięcy wojowników i osiem tysięcy konnicy. 14  Otoczył miasto ze wszystkich stron, a okręty natarły od strony morza. W ten sposób ścisnął miasto od strony lądu i od strony morza i nikomu nie pozwolił ani wyjść z niego, ani wejść.

1Mch, 15, 15-24

Powrót poselstwa z Rzymu

15  Numeniusz razem z towarzyszami powrócił z Rzymu, przywożąc listy do królów i do krajów. Było w nich napisane, co następuje: 16  «Konsul rzymski Lucjusz królowi Ptolemeuszowi – pozdrowienie. 17  Przybyli do nas posłowie żydowscy, przyjaciele nasi i sprzymierzeńcy, wysłani przez arcykapłana Szymona i lud żydowski, aby odnowić dawno już zawartą przyjaźń i przymierze wojskowe, 18  a przynieśli ze sobą złotą tarczę wagi tysiąca min. 19  Postanowiliśmy więc napisać do królów i do krajów, aby nie wyrządzali im nic złego, żeby nie walczyli przeciwko nim, przeciwko ich miastom ani przeciwko ich krajowi i żeby nie wspomagali tych, którzy będą z nimi prowadzili wojnę. 20  Wydało nam się słuszne przyjąć od nich tę tarczę. 21  Jeżeli więc jacyś przestępcy uciekli z ich kraju do was, wydajcie ich arcykapłanowi Szymonowi, żeby ich ukarał według swojego Prawa».
22  Napisał tak samo do króla Demetriusza i do Attalosa, do Ariaratesa, do Arsakesa 23  i do wszystkich krajów: do Sampsamy, do Spartan, do Delos, do Mindos, do Sykionu, do Karii, do Samos, do Pamfilii, do Licji, do Halikarnasu, do Rodos, do Faselis, do Kos, do Side, do Arados, do Gortyny, do Knidos, do Cypru i do Cyreny. 24  Odpis zaś tych listów posłał arcykapłanowi Szymonowi.

1Mch, 15, 25-36

Antioch VII przeciwko Szymonowi

25  Król Antioch rozłożył się obozem koło Dory, na przedmieściu; sprowadzał do niego stale oddziały, budował machiny oblężnicze i tak zamknął Tryfona, że ten nie mógł ani wyjść, ani wejść. 26  Szymon posłał mu do pomocy dwa tysiące wyborowych żołnierzy, srebra, złota i wiele broni. 27  On jednak nie chciał tego przyjąć, a nawet unieważnił wszystko, co poprzednio postanowił na jego korzyść; stał się jego nieprzyjacielem. 28  Posłał też do niego Atenobiusza, jednego ze swych przyjaciół, żeby się z nim rozmówić. Mówił on: «Wy zajmujecie Jafę, Gezer i zamek w Jeruzalem, należące do mego królestwa. 29  Ziemie ich spustoszyliście, dla kraju staliście się wielkim nieszczęściem i zawładnęliście jeszcze wielu miejscowościami w moim królestwie. 30  Teraz więc oddajcie miasta, które zabraliście, i podatki z tych miejscowości, które opanowaliście poza granicami Judei. 31  A jeśli nie – dajcie za nie pięćset talentów srebra, a za zniszczenie, jakiego się dopuściliście, i za podatki od miast – drugie pięćset talentów. A jeśli nie – to przybędziemy i rozpoczniemy z wami wojnę».
32  Przyjaciel królewski, Atenobiusz, przybył do Jerozolimy. Gdy zobaczył wspaniałości, które posiada Szymon, stół, na którym stały złote i srebrne naczynia, oraz liczną służbę, nie mógł wyjść z podziwu. Kiedy powiedział, jakie są królewskie żądania, 33  wtedy mu Szymon odpowiedział: «Ani nie przywłaszczyliśmy sobie kraju cudzego, ani nie wzięliśmy własności obcej, ale dziedzictwo naszych ojców, nad którymi nasi wrogowie niesprawiedliwie przez pewien czas panowali. 34  Mając więc sposobność, bierzemy w posiadanie dziedzictwo naszych ojców. 35  Co zaś do Jafy i Gezer, których żądasz, to one ludowi naszemu i krajowi wyrządzały wiele krzywdy. Wypłacimy za nie sto talentów».
36  Tamten nie rzekł mu ani słowa, tylko z gniewem powrócił do króla, zaniósł mu tę odpowiedź i opowiedział o wspaniałościach, które posiada Szymon, i o wszystkim, co widział. Król więc zapłonął wielkim gniewem.

1Mch, 15, 37-41

Wyprawa Kendebajosa przeciwko Judei

37  Tryfon zaś, wsiadłszy na okręt, uciekł do Ortozji. 38  Wtedy król mianował Kendebajosa głównodowodzącym nadbrzeżnej krainy i powierzył mu piechotę i konnicę. 39  Rozkazał mu rozbić swój obóz na granicy Judei. Rozkazał mu także odbudować Kedron, wzmocnić jego bramy i walczyć przeciwko ludności. Król zaś ścigał Tryfona. 40  Kendebajos przybył do Jamnii i zaczął nękać lud, wkraczać na obszar Judei, brać ludność do niewoli i mordować. 41  Odbudował też Kedron i umieścił tam konnicę oraz wojska [piesze], ażeby czynili wypady; przebiegali oni drogi Judei zgodnie z tym, co król rozkazał.